මෙම අනාරක්ෂිත බව ඇයට මුලින්ම දැණුනෙ තම දියණියගේ මල්වර වීම නිමිත්තෙන් පැවැත්වූ උත්සවය අතරතුරදීම යි. ලා රෝස පැහැති සාරියකිනුත් ඊටම ගැලපෙන හැට්ටයකිනුත් කණකර ආයිත්තම් වලින් සැරසී සිටින තම දියණිය දෙස වලවුවෙ ලොකු හාමු කෑදර ලෙස බලා සිටින ආකාරය සුමනාවතී ඇගෙ ඇස් දෙකෙන්ම දුටුවා ය. පිරිමි දෙතුන් දෙනෙකුට වුවද පහරදිය හැකි තරම් ම ආවෙගයක් ආවද සුමනාවතී එය වලක්වා ගත්තෙ මහත් ආයාසයෙනි. එදා පටන් තම දියණිය ඇහැට පෙණෙන දුරින් තබාගැනීමට පියදාසත් සුමනාවතීත් පරිස්සම් විය.
එම ආරක්ෂාවට නිල්මිනීව ආරක්ෂාකරගත හැකිවූයේ කෙටි කාලයකි. දිනක් දිය නෑමට ගම මැදින් ගලා යන දොලෙහි නානතොට වෙත ගිය නිල්මිනී දිය නා ගොඩවනවිට ම ලොකු හාමුගේ ග්රහනයට හසුවූවා ය. නිල්මිනීගෙ කට අතින් වසාගත් ලොකු හාමු ඇය ඔසවාගෙන වලවුව දෙසට දිවගිය බව දුටුවේ ගස්වැල් පමණී. නිල්මිනී ඔසවාගෙන වලවුව වෙත පැමිණි ලොකු හාමු සැණින් දොර ජනෙල් වසා ගොඩ දැමූ මාළුවෙකු මෙන් ගැහෙන යුවතිය අසලට පැමිණියෙ ය. තවමත් ඇගෙ සුන්දර සිරුර වසාගෙන සිටින ධිය රෙද්ද ඉවත්කළ හාමු ඇයගේ සිරුරෙන් වෑහෙන සුන්දරත්වය දෙනෙතින් උරාබොන්නට විය. හාමුගේ කෑදර ඇස් තම යටිකය දෙසට යොමු වන බව දුටු අසරණ යුවතිය දෑතින් තම යටිකය වසාගත්තා ය.
එවිට හාමුගේ ඇස් ඇගෙ උඩුකය දෙසට යොමු විය. ඒ බව දුටු අසරණිය දෑතින් තම උඩුකය වසාගැනීමෙ අසාර්ථක ක්රියාවෙහි නියැලුනා ය. තමන් කරන මෙම ක්රියාව පලක් නැති ක්රියාවක් බව අවබෝධ කරගත් දැරිය තම ලය පොලවට තද වන ලෙස බිම වැතිරුනා ය. අවස්ථාවෙන් ප්රයෝජන ගත් හාමු සැණින් ඇය වෙත කඩාපැන උමතුවෙන් මෙන් ඇයව කෙලසා දැමූ වෙ ය. දැරියගෙන් උපරිම තෘප්තියක් ලබාගත් හාමු මොරගසමින් ඉකිබිඳින දැරියට වලවුවෙන් පැනයෑමට උත්සහ නොකරන ලෙස නියෝග කළේය. මෙසේ නියොග කළ ඔහු කාන්තා ඇඳුම් කිහිපයක් ඇය වෙත වීසි කළේ ය.
ඉතා රිදුම් දෙන සිරුර එම රෙදි වලින් වසාගත් ඇය, අවුරුදු පනහක් පමණ වන මහල්ලෙකුගෙ පහලොස්වියැති බිරිඳ වීමට හිත හදා ගත්තා ය. කාලයාගේ ඇවෑමත් සමග හාමු ෂරීරයෙන් දුර්වලයෙකු බවට පත් විය. ෂරීරයෙන් දුර්වල වුවද ඔහුගේ රාගාෂාවෙහි අඩුවීමක් සිදු නොවුනි. නමුත් ඒ කිසිම ඉල්ලීමකට ඇය ඇහුම්කන් නොදුන්නා ය. නිල්මිනී විසිවන වියට එලඹෙන විට හාමු මිය ගියේය.
නිල්මිනී නම් සුරූපී තරුණියට අදහාගත නොහැකි අත්දැකීම්වලට මුහුණ දීමට සිදුවූයේ මෙතැන් සිට ය. ඇතැම් රාත්රී කාලවල දී ඇයට භයානක සිදුවීම් අත්විඳින්නට සිදු විය. එකවරම නින්දෙන් අවදි වන ඇයට තම සිරුර මත යමෙක් සිටින බවක් දැනෙ. රමණයක ආකාරයකින් එම බර ක්රියාත්මකවූවායින් පසුව ඇයට දැනෙනුයෙ රමණයක සුවය නොව කියාගත නොහැකි වෙදනාවකි. කුමන ෂාන්තිකර්ම සිදුකළ ද පලක් නොවුනි. පුරා වසර පහක් තිස්සේ මෙම අත්දැකීමට මුහුණ දුන් ඇය දිනක් ඇගෙ දෙමවුපියන් හට හමුවූයේ ඇගෙ යහන මත දීය. ඒ වන විට ඇය මිය ගොස් සිටියා ය.
0 comments:
Post a Comment