ගල් සියඹලා
කළු පැහැති ඵලයකින් යුත් ගල් සියඹලා වියළි කලාපයේ වනාන්තරවල හැදෙන පලතුරක්. මෙම පලතුර ගෘහස්තව වගා කළ හැකි වුවත් ඒ සඳහා අපි කිසිවෙකු පෙළඹෙන්නේ කලාතුරකින්. පල නෙළා ගැනීම සඳහා ගස්වල අතු කපා දැමීම නිසා මෙම ශාකවලට විශාල හානියක් වෙනවා.
වියළි කලාපයේ අනුරාධපුරය, පොළොන්නරුව, මාතලේ, කුරුණෑගල, මොණරාගල සහ අම්පාර ආදී දිස්ත්‍රික්කවල ගල් සියඹලා බහුලව පැතිර තිබෙනවා. වසරේ පෙබරවාරි – මැයි දක්වා මාස තුළ මල් පිපීම ඇරඹෙන ගල් සියඹලා වෙළඳපොලෙහි දක්නට ලැබෙනුයේ අගෝස්තු සිට නොවැම්බර් දක්වා වූ කාලය තුළදීයි.
ඇඹුල් සහ පැණි රස මිශ්‍ර මෙම පලතුර විටමින් ඒ, සී සහ රයිබෝප්ලෙවින්. මැග්නීසියම්, කැල්සියම්, පොස්පරස්, පොටෑසියම් වැනි පොෂ්‍ය පදාර්ථවලින් සමන්විතයි. අධි රුධිර පීඩනය, ඇදුම සහ ශ්වසන රෝගවලට ගුණදායකයි. ආමාශයික දැවිල්ලට ගල් සියඹලා කොළ තැම්බූ වතුර ගුණදායක බවද පැවසෙනවා.
මෙම ශාකය වඳවීයාමේ අවදානම නිසාම වගාකළ හැකි පලතුරක් ලෙස වැඩි දියුණු කිරීම ඉතා කාලෝචිත බව කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ පලතුරු බෝග පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථානයේ අදහසයි.
ගල් සියඹලා ඉතා සෙමින් වැවෙන ශාකයක්. වියළි දේශගුණික තත්ත්ව යටතේ හොඳින් වැඩෙනවා. හොඳින් ජලය බැසයන පසක් වඩාත් සුදුසු වන අතර කුඩා අවධියේදී තද හිරු එළිය යෝග්‍ය වන්නේ නැහැ.
ගල් සියඹලා විශාල බඳුන්වල සිටුවා කුඩා ගෙවත්තක වුවද වගාකර ගත හැකියි. අාහාරයට මෙන්ම භූමි අලංකරණයටත් සුදුසු ඉතා දැකුම්කළු ශාකයක්.
මොර
ඉංග්‍රීසි බසින් මේ ගස හඳුන්වන්නේ Dragons eye කියලයි. එයට හේතුව මොර ගෙඩිය ඇතුළත ඇති බිජය වටා සුදු පැහැති ජෙලි ආකාරය නිසා විය හැකියි. පැණි රසැති මොර හරියට රඹුටන් වගේ. එහි රසය වගේම සුවඳත් මොරවලටම ආවේණිකයි. ලෝකයේ ජනප්‍රියම පලතුරක් වුවත් ලංකාවේ එය අත්හැර දැමූ ශාකයක් වෙලා.
මොර කියන්නේ වියළි කලාපයේ වගේම තෙත් කලාපයේත් වනාන්තරවල ස්වභාවිකව වැඩෙන ගසක්. මොර මල් හටගත් කාලයට මුළු ගසම කලාලයක් එලුවා වගේ අලංකාර වෙනවා.
දුඹූරු පැහැති ඵලය තුළ ඇත්තේ එක් බීජයක් පමණයි. මස් මොර, පැණි මොර හෝ රස මොර ලෙස විවිධ නම්වලින් මේ ගෙඩි හඳුන්වනවා. ඒ ගෙඩිය තුළ මදය පිහිටා ඇති ආකාරය අනුවයි. හරියට රඹුටන්වලට විවිධ නම් භාවිත කරනවා වගේමයි.
ප්‍රෝටීන්, කැල්සියම්. පොස්පරස්, යකඩ, මැග්නීසියම් ආදී පෝෂ්‍ය පදාර්ථවලින් මේ පලතුර පොහොසත්. කොළ, ගෙඩි, මුල්, පොතු ඖෂධ වශයෙන් ද භාවිත කරනවා. මොර ශාකයත් වඳවී යාමේ තර්ජනයට ලක්වෙලා. එයට හේතුව වන්නේ ගෙඩි නෙළා ගැනීමට අතු කපා දැමීම වගේම ස්වභාවික වනාන්තර විනාශයයි.
තායිලන්තය, චීනය වැනි රටවල මොර ඵලවල වර්ණය හා රසය නොනැසී පවතින සේ වියළා හෝ අධිශීත කර පසුව නැවුම් පලතුරු වශයෙන් භාවිත කරනවා. එම රටවල මොර සඳහා හොඳ දේශීය මෙන්ම අපනයන වෙළඳපොළක් ද තිබෙනවා. මොර ශාකයේ පංචාගයම හෙවත් සෑම කොටසක්ම ඖෂධ ගුණයෙන් යුතු බවත් පත පොතෙහි දැක්වෙනවා. එමෙන්ම මොර ප්‍රතිඔක්සිකාරක ගුණයෙන් යුක්ත බවත් තරුණ බව රැක ගැනීමට ඉවහල් වන බවත් පැවසෙනවා. ඉතින් වයසට යන්න අකමැති අයට මොර දිවඔසුවක්.
හිඹුටු
මේ අපූරු පලතුර විශාල ගස් වශයෙන් නොව පඳුරු ආකාරයට හැදෙන ශාකයක්. තෙත් කලාපයේ වනාන්තර වගේම කුඩා ළඳු කැලෑවලත් හිඹුටු පැතිර තිබෙනවා. අද වන විට හිඹුටු වඳවී යන ශාකයක් බවට පත්වෙලා. මේ නිසා දැන් කුඩා ළඳු කැලෑවල නම් හිඹුටු දකින්න අමාරුයි.
ඇඹුල් රසයත් සමඟ එන පැණි රසක් හිඹුටු ගෙඩිවල මදයේ තිබෙනවා. ලා කහ පැහැති මදය ජෙලි ආකාරයක් ගන්නවා. හිඹුටුවල අධික පෝෂණයක් තිබෙනවා. දියවැඩියාවට එහෙමත් සෑහෙන්න හොඳයි.
කෝන්
අප රටේ වියළි කලාපයේ වනාන්තරවල වගේම ගම්මාන ආශ්‍රිතවත් කෝන් ගස් දැකගත හැකියි. මීටර් 25ක් පමණ උසට මේ ගස වැවෙනවා.
කෝන් විටමින් සී, ඩී වගේ විටමින් තොගයකින් පිරුණු පලතුරක්. මේවා ටිකක් ඇඹුල් වුණත් හොඳටම ඉඳුණු ගෙඩිවල පොඩි පැණි රස ගතියකුත් තියනවා. වියළි කලාපීය ප්‍රදේශවල ගම්බද දරුවන් කෝන් කන්නට ගොඩක් ආසයි. දුඹුරු පැහැති ගෙඩිය තුළ ඇති මදය තැඹිලි පැහැතියි.
කෝන් හැදෙන්නේ පොකුරු වශයෙන්. කෝන් ගෙඩිය වෙරළු ගෙඩියක් තරම් ප්‍රමාණයෙන් යුක්තයි. කොහොම වුණත් කෝන් නම් ගෙඩි හැදෙන වාරයට තවමත් කොළඹ මාකට් එකටත් එන එක ගැන නම් අපට සන්තෝසයි.
ආයුර්වේදයට අනුව කෝන් උෂ්ණාධික පලතුරක්. කෝන් ශාකය ඖෂධීය ගුණයෙන් ඉහළ ගසක් ලෙසත් සැලකෙනවා. අතීසාරය, කොළරාව, වාත වේදනා, හිසරදය, උණ, සෙංගමාලය ආදී රෝගවලට එහි කොළ, පොතු, මල්, ඇට, මුල් ආදිය භාවිත කරනවා. කෝන් ඇටවලින් ලබාගන්නා තෙල් හිසකෙස් වර්ධනයට හිතකරයි. ඒ වගේම ආහාර පිසීමටත් කෝන් තෙල් පුරාණයේදී යොදාගෙන තිබෙනවා. කෝන් ලිංගික ශක්තිය වඩන පලතුරක් ලෙසත් සැලකෙනවා.
වීර
ශක්තිමත් කඳකින් යුත් වීර ගස වියළි කලාපයේ වනාන්තරවල සුලබයි. මේවායේ වර්ෂයකට එක් වරක් ඵල හට ගන්නවා. පෙනුමින් ලොවි ගෙඩි වගේමයි. හැබැයි ඊට වඩා පොඩියි. ඇඹුල් ගතියක් සහිත පලතුරක් වුණත් හොඳටම ඉඳුණු ගෙඩිවල ලා පැණි රසකුත් තියෙනවා. වීර වාරයට වීර අතු පිටින් කඩා දමා ගෙඩි කඩා ගන්නවා. අපි විතරක් නෙවෙයි, මේ පළතුර වඳුරන්, මුවන්, ගෝනුන්, වලසුන් වැනි වන සතුන් ද ප්‍රිය කරන ආහාරයක්.
අනුරාධපුර, පොළොන්නරු නටබුන් නගර ආශ්‍රිතවත් වීර ගස් සුලබව දැකගත හැකියි. පොසොන් මාසයේ උදාවත් සමඟ වීර ගස් ගෙඩිවලින් බරවෙනවා.
පඩ
මේක නම් ළඳු කැලෑවල වගේම ගෙවතුවලත් පැතිරීයන වැල් වර්ගයක්. තෙත් කලාපයේ තමයි වැවෙන්නේ. අපි නම් පුංචි කාලේ කැලෑ පීර පීරා පඩ ගෙඩි හෙව්වා. ඒවා එ් තරම් රසයි. ඇත්තටම රසින් වගේම පෙනුමිනුත් පැෂන් පෘට්වලට සමානයි. විටමින් ඩී සහ සී සෑහෙන්න තියෙන පලතුරක් වශයෙන් ද සැලකෙනවා.
ඒ හැරුණාම ඉතින් පඩ දලු මැල්ලුම්වලට එහෙමත් ගන්නවා. ඒ වගේම මෙම වැල ඖෂධයක් ලෙසත් ආයුර්වේදයේ සඳහන් වෙනවා. ආයුර්වේදයේ මෙම ශාකය වැල් රඹුටන් ලෙස සඳහන් වෙනවා. ඵලය පිංපොං බෝලයක ප්‍රමාණයෙන් යුක්තයි. එය පහසුවෙන් පොඩි වෙනවා. අද ළඳු කැලෑ සහ බඩවැටි අහිමිවෙමින් යන නිසා පඩ ගෙඩි සොයාගැනීමත් ලෙහෙසි නැහැ.
මාදං
ශ්‍රි ලංකාවේ වියළි කලාපීය වනාන්තරවල ළඳු කැළෑ ආශ්‍රිතව ස්වාභාවිකව වැවෙන මාදං තෙත් කලාපයේ සහ අතරමැදි කලාපයේද සරුවට වැවෙනු දක්නට ලැබෙනවා. මෙය මීටර් 5- 10 දක්වා උස්ව වැඩෙන අලංකාර ශාකයක්.
සෙවන ශාකයක් ලෙසත්, වන වගා සඳහාත් භාවිත කිරීමේ හැකියාවක්ද තිබෙනවා. වෙනත් වගාවක් කිරීමට නුසුදුසු වගුරු බිම්වල වුවද මෙය හොඳින් වැවෙනවා. මාදං නියඟයට මෙන්ම ජල ගැලීම්වලටත් ඔරොත්තු දෙන ගසක්. වියළි කලාපයේ වැව් ආශ්‍රිත තෙත්බිම්වල බහුලව දැකගත හැකියි. දඹ ලෙසත් මේ ගස සමහර ප්‍රදේශවල හඳුන්වනවා. මෙහි දැවත් භාවිතයට ගන්නවා.
පොකුරු වශයෙන් හැදෙන මාදං ගෙඩි ඉදෙන විට තද දම් පැහැතියි. පැණි රස හා ඇඹුල් මිශ්‍රවූ රසක් සහිත මෙම ගෙඩි කුඩා දරුවන් අතර ඉතා ජනප්‍රියයි. කැල්සියම්, පොස්පරස්, යකඩ, විටමින් සී වලින් මෙම පලතුර පොහොසත්. එමෙන්ම මාදං ඖෂධීය ගුණයෙන්ද ඉහළයි. දියවැඩියාව ආදී රෝග ප්‍රතිකාර සඳහා මාදං ශාක කොටස් භාවිතා කරනවා.
ජුනි, පූලි මාසවලදී මාදං ගෙඩි හැදෙනවා. ඒවා පොකුරු වශයෙන් පවතින කාලයේ වනාන්තරයේ පක්ෂීන් ද මේ ගස්වලට බහුලව පැමිණෙනවා....
බෝවිටියා
ගැස්රයිටීස්වලට, රතු රුධිරාණු වර්ධනයට කියාපු පලතුර. උතුරකරේ හැරණාම, ලංකාවෙ අනිත් පළාත් පුරා ව්‍යාප්ත වෙලා තියෙන නිසා, මේව හොයා ගන්නත් ඒ හැටි අමාරු නෑ. වැඩි හරියක්ම මේ කොළඹින් පොඩ්ඩක් එපිටට ගියත් තියෙනව. බෝවිටියා ගෙඩි පුංචි වුණාට, පොඩි බූවක් වගේ තිබුණට, ඉදුණට පස්සෙ එන තද දම්පාට නිසා කන්නමයි හිතෙන්නෙ. හැරත් ක්ෂණිකව දැනී නොදැනී යන පැණි රස ගතිය නිසා එක පේළියට කාගෙන කාගෙන යන්න පුළුවන්.
.
කිරිල්ල
අමු ගෙඩි,වලු පිටින් කඩාගෙන බට තුවක්කුවට දාලා වෙඩි තියපු කාලෙ මතකද?
එහෙම නැත්නම්, අමතක වෙලා සාක්කුවල ඉතිරි වෙච්චවලු රතු පාටට ඉදුණාම, රස කර කර කාපු කාලෙ?
මතකයි, නැතෙයි කියල අවුලක් නෑ. කොහොම වුණත් කිරිල්ල කියන්නෙත් සුපිරි පලතුරක්. ඒවයෙ ගුණ ගැන කියන්න අපි ඒ හැටි නොදන්නව වුණාට, ඉදුණු කිරිල්ලවල පැණි රස මිශ්‍ර කහට රහේ තියන ගතිය නම් හොඳ හැටි කිව්වහැකි.
කොට්ටම්බා
අමු කොට්ටං ගෙඩි කෙසේ වෙතත් වේලිලා වැටුණු ඒව නම් පංකාදු පහයි. ගලේ තියල තැළුවා, මදේ එවෙලෙම ආමාශ ගත කළා. හැබැයි ඉතින් ඔය වැටිච්ච කොට්ටං අහුලං කනකොට එහෙන් මෙහෙන් වවුල්ලු බීපුවත් සෙට් වෙනව. ඒක ඉතින් ඒ හැටි ගණන් ගන්න ඕන නෑ. ගස්වල ගෙඩි කාටත් පොදුයිනෙ. හැරත්, කොට්ටං මදවලට බඩ පණුවො පොඩ්ඩක් ඇවිස්සෙන ගතියකුත් තියෙනව. කොහොම වුණත් දඟලන වයසෙ පොඩ්ඩන්ට නම් කියාපු කෑම. මොකද කජු මද වගේම ඇඟට හයියයිනෙ.
පළු
මෙන්න තවත් බී විටමින් සපිරුණු පලතුරක්. ටිකක් ශුෂ්ක කලාපවල තමයි මේවා හැදෙන්නෙ. ඒ නිසාමද කොහෙද පළුවලත් රස මරේ මරු. හැබැයි පොඩි කහට ගතියක් නම් තියෙනව. ඒත් පිටි ගතියට, පැණි රසට හැපෙද්දි ආයෙ ගහක් පිටින්, වුණත් පාළු කරතහැකි.
ඔයාල දන්න තවත් මේවගේ පලතුරු වර්ග තියෙනවනම් අපේ අනාගත පරපුරට දැනගන්නත් එක්ක යටින් කමෙන්ට් එකක් විදිහට සටහන් කරන්න අමතක කරන්න එපා....
හිතල බලන්න අද සීග්‍ර සංවර්ධන‍ය නිසා අපි එදා ලඳු ඕවිටි බඩවැටි වල ඇවිදල හොයාගෙන කාපු පලතුරු අද අපේ දරුවන්ට තියෙනවද කියල....
...........අන්තර්ජාලය ඇසුරෙනි.......බ්ලේඩ් කැපෙන අතට
උපුටා ගැනීමකි..
0 comments:
Post a Comment